Bogatka zwyczajna (Parus major)
Bogatka zwyczajna (Parus major)
Niewielki ptak z rodziny sikor.
Długość ciała 14–16 cm.
Upierzenie – czarna głowa białymi polikami. Wierzch ciała żółty (oliwkowy), a pokrywy skrzydłowe szaroniebieskie z białym prążkiem. Spód żółty z czarną, podłużną pręgą w kształcie krawatu szerszą u samca. Skrzydła i ogon są czarnoszare, na lotkach poprzeczna biała pręga.
Dziób czarny, tęczówka oka ciemnobrązowa, szaroniebieskie dość długie nogi, pozwalające spranie łapać się gałązek.
Gniazduje w dziuplach i skrzynkach lęgowych. Sezon lęgowy trwa od końca kwietnia do początku lipca.
Dwa lęgi w roku, jaja składane od końca kwietnia do początku lipca w liczbie od 6 do 14.
Jaja wysiadywane są przez okres 13–14 dni przez samicę, opuszczają gniazdo po 15–21 dniach.
Pożywienie bogatek stanowią owady, ich jaja oraz larwy, zjadają również pająki i inne bezkręgowce, zimą jedzą pokarm roślinny – nasiona i owoce.
Gatunek osiadły podlega ochronie.